شکستگی لگن
شکستگی لگن آنقدرها شایع نیست و به دو صورت خفیف تا شدید روی می‌دهد. حلقه‌های لگن اغلب در بیش از یک مکان شکسته می‌شوند. شکستگی خفیف ممکن است طی چند هفته بدون جراحی بهبود یابد. با این حال، یک شکستگی شدید می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد و در صورت عدم درمان عواقبی چون آسیب به اندام‌هایی چون رکتوم، واژن، مجاری ادراری و مثانه و یا احتمال عفونت ریوی و مجاری ادراری و خونریزی داخلی را بوجود آورد که می‌تواند کشنده باشد. شکستگی لگن در سالمندان و میانسالان صرفاً با افتادن معمولی روی می‌دهد و وقوع آن در لگن، مفصل لگن و استخوان محل اتصال ران و لگن بسیار شایع است. این نوع شکستگی لگن با وجود خفیف بودن برای این افراد ناتوان‌کننده بوده و در صورت بروز می‌تواند فرد را دچار ناتوانی شدید و پایدار کند و اغلب نیازمند مراقبت‌های پزشکی فوری و درمان فیزیکی طولانی مدت و توان بخشی است.
فهرست مطالب مورد بررسی مقاله
شکستگی لگن چگونه روی می‌دهد؟
لگن حلقه محکم استخوان‌ها است که در انتهای ستون فقرات قرار دارد. شکستگی لگن متداول نیست و تنها حدود 3٪ از شکستگی‌های بزرگسالان را شامل می‌شود. بیشتر شکستگی‌های لگن به دلیل نوعی رویداد آسیب‌زا و با نیروی بالا مانند تصادفات اتومبیل ایجاد می‌شود. از آنجا که لگن در مجاورت رگ‌های اصلی خونی و اندام‌ها قرار دارد، شکستگی لگن ممکن است باعث خونریزی گسترده و آسیب‌های دیگری شود که نیازمند درمان فوری خواهد بود. در بعضی موارد، ممکن است یک حادثه با شدت کمتر- مانند زمین خوردن جزئی- باعث شکستگی‌های لگن در یک فرد مسن شود که استخوان‌های ضعیف‌تری دارد.
انواع شکستگی لگن:
اغلب شکستگی لگن بر اساس میزان آسیب‌دیدگی وارده به یکپارچگی ساختاری حلقه لگن، به دو صورت "پایدار" یا "ناپایدار" تقسیم می‌شوند:
شکستگی پایدار: در این نوع شکستگی، غالباً فقط یک شکستگی در حلقه لگن دیده می‌شود و لبه شکسته استخوان‌ها به طور مناسب در امتداد هم قرار می‌گیرند. شکستگی‌های ناشی از حوادث خفیف‌تر اغلب شکستگی پایدار هستند الگوهای شکستگی پایدار لگن عبارتند از:
انواع شکستگی‌های پایدار لگن:
-
شکستگی جناح ایلیاک
-
شکستگی ساکروم
-
شکستگی شاخه بالایی و زیرین پوبیس
شکستگی ناپایدار: در این نوع شکستگی، معمولاً دو یا چند شکستگی در حلقه لگن وجود دارد و لبه‌های استخوان‌های شکسته به طور صحیح در امتداد هم قرار نمی‌گیرند (جابجایی روی می‌دهد). این نوع شکستگی به دلیل یک حادثه شدیدتر اتفاق می‌افتد. الگوهای شکستگی‌های لگن ناپایدار عبارتند از:
انواع شکستگی‌های ناپایدار لگن:
-
شکستگی فشاری قدامی - خلفی.
-
شکستگی فشاری جانبی. (در این شکستگی‌های لگن به سمت داخل رانده می‌شود)
-
شکستگی برشی عمودی. (در این شکستگی، نیمی از لگن به سمت بالا جابجا می‌شود)
به علاوه شکستگی‌های پایدار و ناپایدار لگن را می‌توان به شکستگی‌های "باز" که در آن قطعات استخوان از سطح پوست بیرون زده، یا شکستگی‌های "بسته" که در آن پوست شکافته نشده نیز تقسیم کرد. شکستگی‌های باز جدی هستند چرا که با شکافت پوست، عفونت هم در زخم و هم در استخوان ایجاد می‌شود. برای جلوگیری از عفونت، درمان فوری ضروری است.
علائم شکستگی لگن پایدار کدامند؟
شکستگی پایدار لگن هموراه دردناک است. وجود درد در مفصل یا کشاله ران معمول است و با حرکت دادن ران یا تلاش برای راه رفتن بیشتر می‌شود – هر چند راه رفتن هنوز امکان دارد. برخی از بیماران متوجه می‌شوند که در صورت خم نگه‌داشتن یک لگن یا زانو امکان تسکین درد وجود دارد.
علائم دیگر بسته به شدت متفاوت خواهند بود و احتمالاً شامل موارد زیر هستند:
-
درد و حساسیت در کشاله‌ران، ران، کمر، باسن یا لگن.
-
کبودی و تورم در استخوان‌های لگن.
-
بی حسی یا گزگز در ناحیه تناسلی یا ران‌های فوقانی.
-
وجود درد هنگام نشستن و هنگام دفع
همچنین ممکن است علائم قابل مشاهده‌‌ای از خونریزی وجود داشته باشد. خونریزی می‌تواند در چندین مکان در پوست پدیدار شود که بعضی از آنها بیشتر از جاهای دیگر قابل مشاهده هستند. از جمله:
-
وجود کبودی روی استخوان‌های لگن
-
وجود کبودی یا یک توده دردناک در کشاله ران یا پرینه
-
کبودی در قسمت کوچکی از کمر
-
خونریزی واژن در زنان، و کبودی کیسه بیضه در مردان.
-
وجود خون در ادرار یا مجاری پشتی
علائم شکستگی لگن ناپایدار کدامند؟
شکستگی‌های بزرگ و ناپایدار لگن احتمالاً باعث درد و شوک شدید می‌شود. درد ممکن است در لگن، کشاله ران، کمر، شکم (بطن) یا پایین پاها باشد.
استخوان‌های لگن بزرگ بوده و منبعی سرشار از خون هستند، بنابراین در صورت شکسته شدن، خونریزی شدیدی ایجاد شده و خونریزی به سرعت متوقف نمی‌شود. علیرغم اینکه خونریزی ممکن است قابل مشاهده نباشد، اما چون داخل شکم اتفاق می‌افتد، این سطح از دست دادن خون باعث افت ناگهانی فشار خون می‌شود. افرادی که دچار این شکستگی شوند رنگ پریده، عرق کرده و به طور جدی ناخوشایند بوده و حتی ممکن است بیهوش شوند.
گاهی بلافاصله پس از شکستگی ناپایدار لگن - بخصوص پس از تصادفات جاده‌ای - حرکت و تلاش برای راه رفتن ممکن است بلافاصله انجام شود. چرا که شوک می‌تواند در ابتدا از احساس درد جلوگیری کند.
علائم شکستگی‌های ناشی از کنده شدن لگن چیست؟
شکستگی‌های ناشی از کنده شدن لگن عمدتاً در ورزشکاران جوان و فعال در حال رشد دیده می‌شود. از جمله علائم آن معمولاً می‌توان به درد ناگهانی ناشی از یک حرکت قدرتمند ناگهانی اشاره کرد. درد غالباً در قسمت پایین، در چین خوردگی باسن یا در قسمت استخوانی جلوی مفصل ران است. پس از آن زمانی که ورزشکار برای انجام حرکات از تاندون و عضله آسیب دیده استفاده می‌کند، احساس ضعف و درد خواهد کرد. احتمال کبودی و تورم وجود خواهد داشت.
علائم شکستگی‌های استرسی لگن کدامند؟
شکستگی‌های استرسی – آنجا که یک شکاف کوچک در استخوان بوجود آمده و تا انتها گسترش نمی‌یابد - یکی از خفیف‌ترین شکستگی‌های پایدار است. شکستگی‌های استرسی در لگن به راحتی فراموش می‌شوند، چرا که تعیین درد ممکن است بسیار سخت باشد. علائم به طور معمول شامل یک درد کسل کننده است که در ابتدا مکان‌یابی آن دشوار است. این درد ممکن است با ادامه حرکت بهتر شود اما بعد از آن بدتر خواهد شد.
علل شکستگی‌های لگن کدامند؟
1-آسیب‌های ناشی از حوداث با نیروی زیاد
شکستگی‌های لگن ممکن است ناشی از یک حادثه با انرژی بالا باشد، مثل:
-
تصادفات وسایل نقلیه یا موتورسیکلت
-
سقوط از ارتفاعات قابل توجه (مثل نردبان)
-
آسیب‌های ناشی از له‌شدگی
بسته به جهت و میزان نیرو، این آسیب‌ها می‌توانند زندگی را تهدید کنند و نیاز به درمان جراحی دارند.
2-تراکم استخوانی کم
به علاوه شکستگی لگن ممکن است به دلیل ضعف یا تراکم کم استخوان رخ دهد. این مسئله بیشتر در افراد مسن مشاهده می‌شود که استخوان‌ها در اثر پوکی استخوان ضعیف شده‌اند. در این بیماران شکستگی احتمالاً حتی در هنگام زمین خوردن از حالت ایستاده یا فعالیت‌های روتینی چون بیرون آمدن از وان یا پایین آمدن از پله‌ها ایجاد می‌شود. این آسیب‌ها به طور معمول شکستگی‌های پایداری هستند که به یکپارچگی ساختاری حلقه لگن آسیب نمی‌رسانند، اما ممکن است منجر به شکستن یک استخوان شوند.
3-سایر علل
آنقدرها متداول نیست اما احتمال دارد شکستگی زمانی رخ دهد که یک قطعه از استخوان ایسکیم از محلی که عضلات همسترینگ به استخوان می‌چسبد، بشکند. به این نوع شکستگی، شکستگی ابولسیون گفته می‌شود و بیشتر در ورزشکاران جوان در حال رشد دیده می‌شود. شکستگی ابولسیون معمولاً لگن را ناپایدار نمی‌کند و به اندام‌های داخلی آسیب نمی‌رساند.
عواقب ناشی از شکستگی استخوان لگن کدامند؟
عدم درمان به موقع شکستگی لگن برای بیمار عواقبی از جمله خطر لختگی خون در وریدهای عمقی پا و خطر انتقال آن به ریه و سایر اندام‌ها، عفونت یا مشکلات ریوی، عفونت ادراری، زخم بستر، آسیب به اندام‌های داخلی از جمله واژن، رکتوم، مجاری ادراری و مثانه و در نهایت خونریزی داخلی خواهد داشت.
آناتومی لگن:
لگن حلقه‌ای از استخوان‌ها است که در انتهای پایین تنه - بین ستون فقرات و پاها قرار دارد. استخوان‌های لگن شامل:
-
ساکروم (استخوان بزرگ مثلثی شکل در انتهای ستون فقرات)
-
دنبالچه (استخوان دنبالچه)
-
استخوان ران
هر استخوان ران شامل سه استخوان - ایلیوم ، ایسکیم و پوبیس – است که در دوران کودکی جدا هستند اما هرچه بزرگتر می‌شویم با هم جوش می‌خورند. این سه استخوان با هم ترکیب می‌شوند و استابولوم را تشکیل می‌دهند – کاسه توخالی که به عنوان حفره مفصل کاسه‌ای ران عمل می‌کند.
نوارهایی از بافت‌های پیوندی قوی به نام رباط‌ها، لگن را به استخوان خاجی پیوند می‌دهند و حفره‌ای کاسه مانند در زیر قفسه سینه ایجاد می‌کنند. عمده اعصاب، رگ‌های خونی و قسمت‌هایی از روده، مثانه و اندام‌های تولید‌مثل همه از حلقه لگن عبور می‌کنند. لگن از این ساختارهای مهم در برابر آسیب محافظت می‌کند. همچنین به عنوان تکیه‌گاه برای عضلات مفصل ران، ران و شکم عمل می‌کند.
درمان شکستگی استخوان لگن به چه عاملی بستگی دارد؟
درمان شکستگی‌های لگن بسته به شدت آسیب متفاوت خواهد بود. در حالی که شکستگی‌های خفیف را اغلب می‌توان با مراقبت محافظه‌کارانه مدیریت کرد، اما درمان شکستگی‌های لگن شدیدتر معمولاً شامل جراحی برای بازسازی لگن و بازیابی ثبات است تا بیماران بتوانند فعالیت‌های روزمره خود را از سر بگیرند.
درمان بر اساس تعدادی از عوامل از جمله:
-
الگوی خاص شکستگی
-
میزان جابجایی استخوان‌ها
-
وضعیت کلی و آسیب‌های ناشی از آن انجام می‌شود.
تشخیص شکستگی‌های لگن
شکستگی لگن معمولاً با وجود درد استخوانی، مشکل در راه رفتن یا انجام سایر حرکات و هرگونه از دست دادن عملکرد عصب در قسمت تحتانی بدن تشخیص داده می‌شود. ممکن است در اندام‌های حلقه لگن مانند روده، کلیه، مثانه یا اندام تناسلی آسیب‌هایی دیده شود. عکسبرداری با اشعه ایکس می‌تواند شکستگی را نشان دهد.
از سوی دیگر متخصص ارتوپدی معمولاً با انجام معاینات مختلف وMRI می‌تواند تصویر واضحی از شدت شکستگی‌های لگن و نوع آن ارائه کرده و آن را تشخیص خواهد داد.
روش‌های درمانی شکستگی استخوان لگن
-
درمان غیرجراحی
پزشک متخصص احتمالاً برای درمان شکستگی‌های پایداری که در آن استخوان‌ها جابجا نشده و یا حداقل جابجایی را دارد درمان غیرجراحی را توصیه کند.
درمان‌های غیرجراحی احتمالاً شامل موارد زیر باشد:
-
وسایل کمکی برای پیاده روی: برای جلوگیری از تحمل وزن روی پاها، پزشک ممکن است استفاده از عصا یا واکر را برای سه ماه یا تا زمان بهبودی کامل استخوان‌ها توصیه کند. اگر از ناحیه بالای هر دو پا آسیب دیدید، ممکن است برای مدتی از ویلچر استفاده کنید تا بتوانید از تحمل وزن روی هر دو پا خودداری کنید.
-
داروها: ممکن است پزشک متخصص برای کاهش درد داروی مسکن و برای کاهش خطر تشکیل لخته خون در وریدهای پاها و لگن داروی ضد انعقاد خون یا رقیق کننده خون تجویز کند.
-
درمان جراحی
بیماران مبتلا به شکستگی ناپایدار لگن ممکن است به یک یا چند روش جراحی نیاز داشته باشند.
تثبیت‌کننده خارجی: پزشک ممکن است از تثبیت‌کننده خارجی برای ابت نگه داشتن ناحیه لگن شما استفاده کند. در این عمل پین‌ها یا پیچ‌های فلزی از طریق ایجاد برش‌های کوچک در پوست و عضله داخل استخوان‌ها جاگذاری می‌شوند. پین‌ها و پیچ‌ها از پوست دو طرف لگن خارج می‌شوند جایی که به میله‌های فیبر کربن در خارج از پوست متصل می‌شوند. تثبیت خارجی به عنوان یک قاب تثبیت‌کننده عمل می‌کند تا استخوان‌های شکسته را در موقعیت مناسب نگه دارد.
در برخی موارد، از تثبت‌کننده خارجی برای ثابت کردن استخوان‌ها تا زمان بهبودی استفاده می‌شود. در بیمارانی که قادر به تحمل یک روش طولانی‌تر و پیچیده‌تر نیستند، ممکن است از یک تثبت‌کننده خارجی به عنوان یک درمان موقتی تا جایگزینی یک روش دیگر استفاده شود.
اثرات دراز مدت شکستگی‌های لگن چیست؟
بزرگترین عارضه طولانی مدت شکسته شدن لگن، ایجاد آرتروز است. دلیل اصلی که پزشکان این شکستگی‌ها را جراحی می‌کنند آن است که آنها طبق تجربیات سابق خود می‌دانند که اگر شکستگی‌ها را در وضعیت نامطلوبی رها کنند، اگرچه اغلب احتمال بهبودی آنها وجود دارد، اما ممکن است طی پنج سال برای فرد آرتروز پدید بیایید.
و کلام آخر
شکستگی لگن شکسته شدن ساختار استخوانی لگن را گویند که این شامل هر گونه شکستگی استخوان خاجی، استخوان ران (ایسکیم، پوبیس، ایلیوم) یا استخوان دنبالچه است. علائم شامل درد، به ویژه همراه با حرکت می‌باشد. عوارض احتمالی شکستگی‌های لگن ممکن است شامل خونریزی داخلی، آسیب به مثانه یا ضربه واژن باشد. شکستگی‌های لگن می‌تواند ساده یا پیچیده باشد و می‌تواند هر قسمت از لگن استخوانی را درگیر کند. شکستگی‌های لگن به دلیل خونریزی لگن می‌توانند کشنده باشند و لگن ناپایدار نیاز به درمان فوری دارد. شکستگی لگن اغلب همراه با سایر آسیب‌های تهدید کننده زندگی رخ می‌دهد. در صورت داشتن هرگونه علامت مرتبط با شکستگی‌های لگن از هر گونه اقدام خودسرانه اجتناب کرده و در عوض به یک متخصص ارتوپد مراجعه نمایید.